Dün İstanbul Müzeverse’i ziyaret ettik. Burası müze adını taşıyor ama aslında bir VR deneyim alanı, çok daha farklı bir deneyim sunuyor. Teknolojiyle tarihi buluşturarak sizi binlerce yıl öncesine götürüp sonra bambaşka bir çağa bırakabiliyor.

Bir seans yaklaşık 45 dakika sürüyor. Biz ilk olarak “Mısır Piramitlerine Yolculuk”u seçtik. Giza Platosu’nda dolaşmak, Büyük Piramit’in gizli odalarında ilerlemek, 4.500 yıl öncesine Kral Khufu’nun cenaze törenine tanıklık etmek gerçekten büyüleyiciydi. Mimariyi adım adım inşa edilirken görmek ve dönemin ritüellerine şahit olmak çok farklı bir his uyandırdı. İçerik gayet güçlüydü, görsel netlik yer yer daha keskin olabilseydi etki çok daha çarpıcı olabilirdi.

Ardından biraz dinlenip aslında tek seans ile deneyimi kapatmayı düşünürken Can’ın ısrarlı talebi ile bu kez de “Son Kale – Orta Çağ’ın Keşfi”ni deneyimledik. 14. yüzyıl Fransası’nda, Engizisyon baskısı altındaki bir kasabanın hikâyesine tanık olduk. Hikâyede adalet, sadakat ve cesaret arasında seçim yapmaya zorlayan sahneler insanı içine çekiyordu. Görsellik açısından Mısır deneyimine kıyasla daha güçlü ve detaylıydı. Tabii, aynı anda giriş yapılan bir deneyim alanı olduğu için özellikle çocukların heyecanlı sesleri zaman zaman ortamı etkileyebiliyor.

Ama bütün bunların ötesinde, Müzeverse’i benim için unutulmaz kılan, bu yolculuğu 7 yaşındaki oğlumla paylaşmak oldu. Biz kurallar çerçevesinde temkinli adımlar atarken, Can sınırları zorladı. Ben “Uçurumun kenarına kadar gidilir mi?” diye düşünürken o hiç tereddüt etmeden VR dünyasında yürüyüp gökyüzünde süzülüyor gibiydi. Onun cesareti bizi de peşinden sürükledi. Normalde cesaret edemeyeceğimiz anları birlikte yaşadık.

Bir noktada düşündüm; belki de bu, öğrenilmiş çaresizliği aşmak gibiydi. Bizim yapamayız dediğimiz yerde bir çocuğun sınırsız merakı ve cesareti devreye girdi. Teknoloji, burada sadece geçmişi göstermekle kalmıyor, başka bir gözden deneyimleme imkânı da sunuyor. Hele ki o gözler bir çocuğa aitse, öğrenilecek şeyler bambaşka oluyor.

Küçük bir not eklemek isterim: Böyle deneyimlerde görevli ekibin özellikle çocuklarla daha pozitif ve teşvik edici bir iletişim kurması, yolculuğu çok daha özel kılabilir. Sonuçta hafızamızda kalan sadece içerik değil, bize eşlik eden yaklaşımın bıraktığı his de oluyor.

Müzeverse, İstanbul’un kültür hayatına çağdaş bir yorum katıyor. VR ile tarihe dokunmak, hem keşif dolu hem de sınırlarımızı zorladığımız unutulmaz bir gün yaşattı bize. İlerleyen versiyonlarla çok daha zenginleşeceğine inanıyorum.

Deneyimin tam ortasında ‘gelin birlikte selfie çekilelim’ diye espri yaparken Orçun’un gerçekten çektiği ve çıktığımızda fark ettiğim kare… VR dünyasında bile anılar gerçek oluyor.☺️